Verpleegkundige theorieën kunnen verpleegkundigen helpen de zorg die we dagelijks geven beter te begrijpen, te onderzoeken of te verwoorden. Neem als voorbeeld de zelfzorgtheorie van Orem die binnen de thuiszorg duidelijk haar stempel heeft achtergelaten. Er is niet één theorie of een beste theorie. Het is handig weet te hebben van verschillende theorieën die je kan toepassen wanner je die nodig hebt.
Verplegen! Verpleegkunde, de kunst van het verplegen
De Verpleegkundige Attitude en kennis (Vakkennis)
Wat is verplegen eigenlijk?
Als je studenten vraagt wat ze nu eigenlijk studeren en of ze daar een definitie aan kunnen geven is het iedere keer weer verwonderlijk dat dit niet zo makkelijk is als het lijkt. Verplegen is meer dan mensen helpen in een team met artsen en fysiotherapeuten of psychologen of zelfzorg vergroten. Toch wel makkelijk als je weet wat het verpleegkundig domein is en wat niet! Denk hierbij aan mensen als Norma Lang!
Norma M Lang, PhD, FAAN, FRCN, RNProfessor and Dean Emerita of Nursing |
Als je niet kan benoemen wat je doet kan je het ook niet onderzoeken, financieren en verbeteren.
Er zijn verschillende definities van wat verplegen is te vinden bijvoorbeeld:
"Op professionele wijze ondersteunen van de zelfzorg van zieken en gehandicapten en deze ondersteunen in relatie tot andere hulpverleners die eveneens hulp-zorg verlenen; zie ook primary nursing, teamverpleging, barrière verpleging" Zelf gebruik ik nog steeds een definitie uit het verpleegkundig beroepsprofiel uit 1988!
Beroepsmatig verplegen is: Het herkennen, analyseren, alsmede advies en bijstand verlenen ten aanzien van feitelijke of dreigende gevolgen van lichamelijke en/of geestelijke ziekteprocessen, handicaps, ontwikkelingsstoornissen en hun behandeling voor de fundamentele levensverrichting van het individu. Verpleegkundig handelen houdt tevens in het zodanig beïnvloeden van mensen, dat menselijke vermogens worden benut met het oog op het in stand houden en bevorderen van gezondheid. (Bakker, J.H. le Grand-van den Boogaard M.J.M. Verpleegkundig beroepsprofiel. Nationale Raad voor de Volksgezondheid, Zoetermeer, 1988). |
Die feitelijke of dreigende gevolgen noemen we ook wel verpleegkundige diagnoses. Verpleegkundigen houden zich niet primair bezig met ziektes en handicaps of psychiatrische ziekenbeelden en medisch behandelingen. Verpleegkundigen hebben zich gespecialiseerd in de gevolgen daarvan voor de patiënt of cliënt en haar naasten.
Als je alle competenties van het competentieprofiel van de verpleegkundige, BN2020, bestudeerd weet je ook wat verplegen is.
 | Competentieprofiel HBO verpleegkundige bachelor-nursing-2020-4 0.pdf.pdf (1.26MB) |
| bachelor-nursing-2020-4 0.pdf.pdf (1.26MB) |
Om de zorg te kunnen herkennen, analyseren, alsmede advies en bijstand te verlenen t.a.v. die verpleegkundige diagnoses heb je verpleegkundige theorieën nodig. Wat zijn verpleegkundige theorieën eigenlijk en waar dienen ze voor?
Nursing theoriesare organized bodies of knowledge to define what nursing is, what nurses do, and why do they do it. Nursing theories provide a way to define nursing as a unique discipline that is separate from other disciplines (e.g., medicine). It is a framework of concepts and purposes intended to guide the practice of nursing at a more concrete and specific level. Nursing, as a profession, is committed to recognizing its own unparalleled body of knowledge vital to nursing practice—nursing science. To distinguish this foundation of knowledge, nurses need to identify, develop, and understand concepts and theories in line with nursing. As a science, nursing is based on the theory of what nursing is, what nurses do, and why. Nursing is a unique discipline and is separate from medicine. It has its own body of knowledge on which delivery of care is based.
|
Denk bij het gaan lezen van die theorieën wel aan de socratische wijsheid ‘hoe meer je weet, hoe meer je weet dat je niks weet. Dus als je nog niet zo veel weet weet je ook niet wat je niet weet.
Verwondering, kritische houding en blijvend vragen stellen geven richting aan bewuste onbekwaamheid en het blijven zoeken naar antwoorden en oplossingen. Een vaardigheid die verpleegkundigen steeds meer nodig zullen hebben in een complexer wordende praktijksituatie.